Daar is ‘n groot behoefte onder sommige van God se mense, om Hom te hoor praat. Hulle is nie tevrede met kennis oor God nie. Nee, hulle wil God self beter leer ken. Nou-ja, hier is ‘n vraag wat baie gelowiges so effens ongemaklik laat voel. Hoe hoor jy God? Hoe sê Hy vir jou wat sy wil vir jou lewe is? Soms hoor jy iemand sê: ‘God het vir my dit gesê’, of ‘God het dat vir my gesê.’ Goed, maar hoe het Hy dit of dat vir hulle gesê? Op watter manier het hulle gehoor dat Hy met hulle praat? Ek dink soms verwag ons dat God op ‘n groot, flitsende, kragtige manier sal verskyn. En Hy doen dit soms, as dit Hy wil. Maar die meeste kere is glad nie so nie. Die meeste kere is regtig baie anders. Kyk hoe praat die Here met Elia. Ons lees in: 1 Konings 19:11,12 “Kom uit, en gaan staan op die berg voor My, die Here, Ek wil verbygaan.” Skielik was daar ‘n baie sterk wind wat die berg stukkend geruk en die rotse gebreek het voor die Here. Maar in die wind was die Here nie. Na die wind was daar ‘n aardbewing. Maar in die aardbewing was die Here nie. Na die aardbewing was daar ‘n vuur. Maar in die vuur was die Here nie. En na die vuur was daar ‘n fluistering in die windstilte. Is dit nie ‘n wonderlike prentjie wat God daar vir ons skilder nie? Hy praat nie deur die sterk die wind, wat die berge uitmekaar skeur, nie. Nie deur die aardbewing nie. Nie deur die vuur nie. Maar in ‘n stil, sagte stem. Vandag, waar ons 24/7 met die wêreld in verbinding kan wees; waar ons soveel opsies het, soveel dinge het om ons aandag af te trek, moet ons baie stil raak as ons die stil, sagte stem van God wil hoor. Dit is God se Woord. Vars … vir jou … vandag.